یادداشت | اعتیاد؛ شخصیت سوز

به گزارش سرویس  فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، اعتیاد یعنی نابودی شخصیت یعنی تسلط فرمانده بی رحمی که سرباز را از عرش آزادگی به فرش بردگی کشانده است. انسان آزاد آفریده شد تا قیمتی ترین سرنوشت را برای خود رقم بزند البته سرنوشت آزاد محقق میشود اگر خود را از سقوط در دره اسارت و اعتیاد نگه داشت.

شنیده اید اعتیاد خانمان سوز است قطعا درست است ولی پیشتر شخصیت سوز و از بین برنده آزادگی خود معتاد است، شخصیت سوخته و آزادی بر باد رفته یک معتاد یعنی سلب آرامش و آسایش یک جامعه و هر کسی که به او مرتبط است خصوصا کوه استقامت و شالوده ی ایستادگی یعنی پدر

یادداشت حاضر در پی شناسایی علل و چرایی معتاد شدن نیست بلکه روی سخن با افراد آزاده از اعتیاد که قهرمانانه با قوای عادت از هر نوع مواد مخدر جنگیده و خود را از لوث اعتیاد پاک گردانیده، می باشد.

مدال قهرمانی

در ابتدا بایستی، بر گردن رها شدگان و آزادگان از اعتیاد مدال گرانبهای شجاعت، توانستن و موفقیت آویزان کرد و به آنها بخاطر باز پس گیری سند اختیار و آزادمنشی خود تبریک و آفرین گفت.

 پاکان و تارکان اعتیاد بدانند در راستای حفاظت و پاسداری از کیان آزادگی و حریت و پاک نگه داشتن خود از مواد مخدر می بایست دائما بر دو اصل کاربردی استمرار و استقرار ممارست داشته باشند تا اراده نافذ و تصمیم بر پایداری ثابت آنها همیشگی شود.

تهدید دو جانبه

یک معتاد تا قبل از آلودگی به اعتیاد(آن وقتی که تن و جسم از هر نوع مواد مخدر پاک بود) فقط از جهت بیرونی یعنی ارتباط با معتادان و همنشینی با دوستان و یا آشنایانِ دعوت کننده به مصرف مواد مخدر تهدید می شد اما معتادی که آهنگ ترک عادت بر مواد مخدر کرده و در حال حاضر پاکِ پاک است این افراد از دو جانب مورد تهدید قرار می گیرند:

تهدید برونی

آغاز ارتباط جدید و همنشینی با افراد معتاد و رفتن به مکان های اعتیاد که زمینه برگشت دوباره مصرف مواد مخدر را فراهم می سازد که در نهایت فرد پاک دوباره به دام آنان اسیر می گردد.

لازمه ایمن بود از این تهدید استمرار است استمرار و اصرار بر مشغول و سرگرم ساختن خود بگونه ای که وقتی برای رفتن به آن مکان ها یا ارتباط با آن اسباب مخرب نداشته باشد و افراد سالم و مکان های عمومی را جایگزین آن افراد مشوق و آن مکان های محرک اعتیاد کند.

تهدید درونی

تهدید درونی همان افکار مسموم است که بعد از ترک مواد مخدر به سراغ او می آید. اساسا بزرگترین و جدی ترین تهدید برای تارک اعتیاد محسوب میشود و بحدی غیر محسوس است که اگر فرد پاک آن افکار را ادامه دهد و غرق آن شود در نهایت تسلیم و به مصرف غیر معقول قبلی خود بر میگردد اینجاست این افراد سختی کشیده و خود را به پاکی رسانده برای حفظ آن پاکی و نیکویی در هنگام حمله افکار مضر همچون هوس و میل به مصرف  حتما باید اصل کاربردی استقرار را در وجود خود همچون جاری شدن آب گوارا بکار ببرند.

استقرار در مفهوم پایداری ثابت بر ترک اعتیاد یعنی لشکر پندارهای سالم و ضد شورش را مانند حصار دور تا دور اراده و تصمیم بر پاک ماندن مستقر کنند به این معنا:

 یک: مداومت همیشگی بر شرکت در جلسات مشاوره

دوم: استفاده و اطلاع از تجربیات افراد پاکی که چندین سال است بعد از ترک به سراغ اعتیاد نرفته اند.

سوم: در خود قدرت (نه گفتن) تقویت کردن.

چهارم: استقرار این است که بدانی اعتیاد بیماری مهلک است با ترکش، آنرا شکست داده ای.

پنجم: داشتن مشکلات و سختی جزو عوامل نفوذی افکار مسموم هستند و مجوزی برای مصرف اعتیاد نشوند.

ششم: ایجاد یاد آوری و تذکر همیشگی،  اعتیاد دشمن و ضرر آشکار و باید از آن دوری کنم.

حکایت واقعی

شخصی که خود معتاد بود و بر اعتیاد خود اصرار می داشت و میگفت من اعتیاد را دوست دارم در طرح برنامه خبیث دوستی و رفاقت گرگی، فرزند عمه خود را که سن و سالی هم نداشت در چاه اعتیاد انداخت و او را بی چاره کرد و باعث عقب گردی چندین ساله در امور زندگی پسر عمه خود شد.

 آن شخص وقتی پسر عمه خود را معتاد کرد در خیابان خنده کنان فریاد می زد: من فلانی (پسر عمه خود) را معتاد کردم

با گذشت چند سال از این ماجرا آن فرد قربانی اعتیاد(یعنی پسرعمه) با هوشیاری و اراده قوی اعتیاد را ترک کرده و تمامی سال های بر باد رفته را از نو ساخت و با استعانت خدا موفق شد.

نتیجه

یک معتاد هیچ وقت نباید بگوید دیگر دیر شده و کار از کار گذشته بلکه در هر سنی و در هر شرایطی هستی اعتیاد را ترک و زندگی پاک دوباره را تجربه کن که قطعا مایه سرفرازی و مباهات خود و خانواده خود و جامعه خود خواهی شد./۹۱۸/ی۷۰۴/س

سید تقی نوری، پژوهشگر حوزوی